Bij het ouder worden gaan ogen vaak achteruit. Minder goed zien verhoogt de kans op vallen aanzienlijk. Het gezichtsvermogen speelt namelijk een belangrijke rol in het behouden van het evenwicht.
Een bril aanmeten is niet altijd de oplossing. Ouderen die regelmatig buitenshuis komen hebben wel baat bij het dragen van een monofocale bril buitenshuis, maar senioren die weinig buitenshuis komen lijken niet te profiteren van het dragen van een monofocale bril buitenshuis. Daarom moet er per oudere worden bepaald of het zinvol is om het dragen van een enkelvoudige bril bij activiteiten buitenshuis te stimuleren.
Er zijn ook onderzoeken bekend waarbij het valrisico toeneemt na een brilaanpassing. Mogelijk komt dit doordat ouderen moeten wennen aan de aanpassing of zich door de aanpassing zekerder voelen en daardoor meer risicovolle activiteiten ondernemen.
In geval van staar kan een operatie zowel het gezichtsvermogen als het valrisico verbeteren. Een staaroperatie aan het eerste oog verlaagt de kans op een val. De kans op vallen lijkt verder af te nemen na de operatie aan het tweede oog, maar dit is (nog) niet significant aangetoond.
Voor senioren met bijvoorbeeld cognitieve stoornissen is een consult met een optometrist of oogarts niet altijd eenvoudig te organiseren. Daarnaast bestaat binnen deze groep het probleem dat de bril soms wordt vergeten. Daarom zijn juist visuele aanpassingen in de omgeving voor deze groep belangrijk. Denk aan voldoende licht en contrasterend kleurgebruik in het gebouw.